Στα σύγχρονα αστικά κέντρα τα παιδιά παρατηρείται ότι έχουν πολύ λιγότερα κινητικά ερεθίσματα σε σύγκριση με τα παιδιά των προηγούμενων δεκαετιών. Το γεγονός αυτό αποτελεί απόρροια του νεωτεριστικού τρόπου ζωής στις μεγαλουπόλεις του σήμερα και των εξαιρετικά γρήγορων ρυθμών που επιβάλλουν οι εργασιακές συνθήκες των γονέων.
Έρευνες που έχουν πραγματοποιηθεί σε μαθητές δημοτικής ηλικίας τόσο στην Ελλάδα (Τμήμα Φυσικών Επιστημών Πανεπιστημίου Θράκης, 2019) όσο και σε χώρες της Ευρώπης έχουν δείξει ότι παιδιά που συμμετέχουν σε αθλητικές δραστηριότητες παρουσιάζουν μεγαλύτερη κινητική ανάπτυξη σε σχέση με παιδιά που δεν συμμετέχουν σε παρόμοιες δραστηριότητες.
Στο σημείο αυτό θα πρέπει να ορίσουμε το περιεχόμενο των όρων αθλητική δραστηριότητα και κινητική ανάπτυξη:
Αρχικά ως αθλητική δραστηριότητα ορίζεται το πρόγραμμα στο οποίο μπορεί να συμμετέχει κάποιος μαθητής με σκοπό την καλλιέργεια της σωματικής ανάπτυξης καθώς και την πνευματική και ψυχική ευημερία του μαθητή.
Με τον όρο κινητική ανάπτυξη ορίζουμε την προοδευτική προσαρμογή του ατόμου σε νέες κινητικές δεξιότητες με στόχο να διατηρήσει και να αναπτύξει τον έλεγχο της κινητικής του επιδεξιότητας σε όλη τη διάρκεια της ζωής του (Gallahue, 2002).
Επιπλέον οι κινητικές ικανότητες διαφέρουν από άτομο σε άτομο και έχουν να κάνουν σε μεγάλο βαθμό με τον γενετήσιο κώδικα και χαρακτηρίζονται από διάρκεια και σταθερότητα. Οι κινητικές ικανότητες διαχωρίζονται σε φυσικές και συναρμοστικές. Οι φυσικές καθορίζουν το επίπεδο της φυσικής κατάστασης με προσαρμογές στο μυϊκό και κυκλοφορικό σύστημα. Οι συναρμοστικές έχουν να κάνουν με το επίπεδο συναρμογής και συντονισμού των κινήσεων έπειτα από εντολή του εγκέφαλου και του κεντρικού νευρικού συστήματος. Οι συναρμοστικές ικανότητες είναι άκρως σημαντικές καθώς όχι μόνο κρίνονται απαραίτητες για την επίτευξη αθλητικών στόχων αλλά και για την εκτέλεση απλών καθημερινών κινήσεων.
Σύμφωνα με αποτελέσματα ερευνών σε παιδιά ηλικίας 4-8 ετών (Καμπάς, Φατούρος, 2003) υποστήριξαν ότι η ανάπτυξη της κινητικής ικανότητας κατά τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας είναι ζωτικής σημασίας για μια υγιή ζωή, δεδομένου ότι θα επιτρέψει στα παιδιά να συμμετάσχουν με επιτυχία σε διάφορες δραστηριότητες αναψυχής ή αθλητισμού (ατομικές ή ομαδικές) καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής τους.
Έτσι λοιπόν οι αθλητικές δραστηριότητες στο εκάστοτε πρόγραμμα διαμορφώνονται έτσι ώστε να αναπτύσσουν και να βελτιώνουν την κινητική κατάσταση των παιδιών με στόχο να προάγουν μια γενικότερη υγιή αθλητική και κοινωνική ζωή.Μέσα από διάφορες δράσεις και ασκήσεις βελτιώνεται η ισορροπία,η ανάπτυξη της αίσθησης του χώρου και του χρόνου,της ταχύτητας και της δημιουργικής συμμετοχής στο ομαδικό σύνολο.
Τα σύγχρονα αθλητικά προγράμματα θα πρέπει να ενισχύουν τα παιδιά, ώστε να συμμετέχουν καθημερινά σε σωματικές δραστηριότητες, με στόχο τη βελτίωση των κινητικών ικανοτήτων και την ανάπτυξη της κινητικής συναρμογής,ιδίως σε παιδιά πρώτης σχολικής ηλικίας, τη μείωση του φαινομένου της παχυσαρκίας και την αύξηση της αυτοπεποίθησης. Η ανάπτυξή όλων αυτών των παραγόντων επηρεάζει σε σημαντικό βαθμό τη γενικότερη ανάπτυξη των παιδιών με αποτέλεσμα τη βελτίωση της ποιότητας ζωής τους.
« Δεν υπάρχει πιο παιδαγωγικός στόχος από το να εκπαιδευτούν οι μαθητές στο πώς να διαφυλάσσουν και να προάγουν την υγεία τους μέσω της κίνησης και της άσκησης »
Αριστοτέλης
Ορφέας Μοσχόπουλος
Πτυχιούχος Παιδαγωγός με Ειδικές σπουδές στην Προπονητική και στη Σχολική Φυσική Αγωγή – Υπεύθυνος προγραμμάτων και δραστηριοτήτων των ΚΔΑΠ ”Μεγαλώνουμε Μαζί”
